Afgelopen week in een hulpverleningsgesprek bedacht en nog lang niet klaar. Toch deel ik graag het allereerste prototype en ik zal uitleggen waarom ik het gebruikte. Ik hoor graag of je aanvullingen hebt. Of misschien wel een zesde part kunt bedenken, of het niet eens bent met deze vijf.
De vijf parten van mijn schijf:
1. Voldoende beweging
2. Gezond eten
3. Sociaal contact
4. Cognitieve uitdaging
5. Rust
In de goede verhoudingen toegepast zou je hier goed mee moeten kunnen leven. De juiste verhoudingen zijn hier getekend als 20 procent per part. Dat is arbitrair. De verhouding is nu juist voor iedereen anders. En de verhouding kan wisselen per moment, per dag, per periode. Waar ik bijvoorbeeld momenteel heel veel investeer in cognitieve uitdaging, zou ik voor meer balans misschien meer beweging en meer rust moeten inbouwen. Door ze als vijf corresponderende parten voor te stellen wordt het een geheel.
In het gesprek waar ik het toepaste ging het om iemand die teveel rust had ingebouwd. Door het tekenen van deze schijf zag ze meteen waar voor haar de verandering zou moeten zitten. Het beeld van de schijf en de onderlinge verhoudingen hielpen haar om snel keuzes te maken waarmee ze uit de voeten kon. Dat is meteen ook het belangrijkste doel: helpen om inzicht te verschaffen en keuzes te helpen ondersteunen. Vooral het feit dat er geen vastgestelde verhouding is hielp de mensen waarmee ik er nu mee gewerkt heb. Waar voor de één, op dit moment, meer rust geen item is, kan het dat voor een ander wel zijn. Daarmee wordt de Schijf van Vijf, maar dan anders, een handig middel om iets duidelijk te maken.
Mocht je aanvullingen hebben, of anderzins opmerkingen dan hoor ik dat graag.
