De artiest heeft gezongen. Matigjes, dat wel. Desalniettemin staat Joop met zijn script onder zijn arm geklemd het publiek op te jutten om te klappen. Ze klappen. Als iedereen klapt maant hij ze te staan. Ze staan.
In de wereld van Joop is dit “napplaudisseren” functioneel gedrag. Het geeft de televisieuitzending net dat beetje extra waardoor adverteerders hun advertentieruimte aankopen. Hoe meer applaus hoe beter, want hoe meer advertenties.
Bedenk zelf maar eens hoe het is om naar een comedy met een lachband te kijken. Ongewild ga je toch lachen op de momenten dat de band dit aangeeft.
Hoe staat het in jouw team met het napplaudisseren? Herken je het gedrag? Herken je het in de organisatie?
Misschien niet direct. Napplaudisseren in organisaties is te herkennen aan de medewerkers die tijdens vergaderingen ineens overstappen op “wij”-zinnen. “Wij zijn toch met zijn allen van mening dat…” Instemmend gehum valt de spreker ten deel. Dit is organisatorisch napplaudisseren. In de tweede kamer gebeurt het door op de bankjes te trommelen. In het Engelse Lagerhuis hoor je een brommend “Hear!”. Bedenk zelf je andere voorbeelden.
Is het erg?
Nee. Op zich niet. Napplaudisseren heeft een sterk bindende factor. Het geeft in een groep de verbondenheid weer van een groep met een bepaalde gebeurtenis. Applaus verzekerd. De groep vindt zijn bevestiging in dat applaus.
Het nadeel is alleen dat napplaudisseren de nuance verstomd. Het verstomt de nuance en de gewogen mening.
Zoals bij Joop: op de derde rij zit Frank. Frank vond het optreden eigenlijk maar matigjes. De zanger bleef niet goed bij toon, hij miste hier en daar een inzet en het sprankelde nu niet zoals Frank dat graag ziet. Dan komt Joop. Hij wordt door Joop gemaand te klappen. Flauwtjes slaat ook Frank zijn handen op elkaar en tegen de tijd dat hij tegen het achterwerk van de meneer voor hem zit te kijken, omdat die wel is gaan staan, gaat hij ook maar staan. Franks genuanceerde mening en gewogen oordeel vervliegen in het geweld van het napplaudisseren. Dat gebeurt ook in organisaties en teams.
Het wordt echter ernstiger wanneer de leiders van teams en organisaties zich gaan beroepen op dit napplaudisseren. Ik hoor applaus dus zal iedereen het wel met mij eens zijn. Dan ontstaat namelijk de grootste misvatting: napplaudisseren dient namelijk op geen enkele wijze het geven van instemming aan plannen of ideëen. Al zal uw leider anders denken. Hij kreeg immers applaus!
Hij vergeet echter dat napplaudisseren alleen functie heeft voor de verbondenheid in de groep. En nergens anders voor. Zelfs matige leiders, met een beroerde inzet en vals van toon zullen zo nu en dan applaus krijgen. De groep heeft dat nodig. Niet meer en niet minder.
Eén reactie op “Napplaudisseren”
[…] Napplaudisseren […]