Kanamori: ook voor ouders

Kanamori komt naar Nederland van 2 tot 13 september 2012. Op 3 september komt hij naar Hengelo. Ik heb, met Ouders&OnderwijsTwente de eer om hem een podium te mogen gunnen om hem zijn verhaal te kunnen laten doen. Veel leerkrachten komen af op het verhaal van Kanamori. Zij zijn in de afgelopen jaren al vaker geconfronteerd met beelden uit de documentaire over de werkwijze van Kanamori en willen hem graag ontmoeten.

Ik hoop dat ook ouders de weg naar de conferenties van Kanamori zullen vinden. Juist ook ouders. Omdat Kanamori ook voor ouders een helder verhaal heeft.

In Japan, het land van Kanamori, geldt voor jongeren een hoge prestatiestandaard. Je moet op specifieke universiteiten specifieke opleidingen doen om precies dát specifieke werk te gaan doen. En anders heeft het geen zin. Het zelfmoordpercentage onder jongeren is schrikbarend hoog.

Die prestatiestandaard kennen we in Nederland ook. Ook in Nederland, in het Nederlandse systeem worden kinderen van jongs af aan vergeleken met gemiddelde waarden. Het belangrijkste streven in Nederland lijkt het ontstijgen aan dat gemiddelde te zijn. Wat in zichzelf al een wetenschappelijke onmogelijkheid is.

Kinderen mogen niet naar de VMBO, doorstuderen is de norm. Een eindadvies basisonderwijs moet tenminste HAVO-VWO zijn en in groep 8 bezoekt een toenemend aantal kinderen CITO-trainingen. Allemaal om te voldoen aan prestatiestandaarden.

Het is de vraag of dit helpt. Het is voor mij ook de vraag of dit aansluit bij dat wat werkelijk belangrijk is voor ouders: het geluk van hun kinderen. Wanneer je een ouder vraagt wat hij zijn kinderen op lange termijn toewenst is dat vooral “geluk“.

Laat Kanamori daar nu precies zijn boodschap op richten. Kanamori zegt: “als één kind niet gelukkig is, is niemand gelukkig”. In zijn levenslessen benadrukt hij de eigen verantwoordelijkheid, de eigen zelfstandigheid en het belang van geluk bij kinderen. Hij daagt de kinderen uit om van toegevoegde waarde te zijn voor hun omgeving.

Dat vergt een andere basishouding naar kinderen. Een basishouding die voor leerkrachten van belang is, maar zeker ook voor ouders. Als namelijk meer leerkrachten en meer ouders het geluk van kinderen stellen boven de prestaties zou dit belangrijke winst zijn. Het zou bijvoorbeeld betekenen dat kinderen zichzelf kunnen ontwikkelen, in plaats van te ontwikkelen naar een standaard. Het zou zorgen voor zelfstandige, zelfverantwoordelijke kinderen die je om een (maatschappelijke) boodschap kunt sturen. Waarschijnlijk worden ze er zelfs gelukkiger van! Daar lijken we allemaal belang bij te hebben.

Dus ouders! Schroom niet en schrijf je in voor de conferentie en werk aan het geluk van jouw kinderen en andermans kinderen.