De laatste tijd gaat het in de media regelmatig over onderwijs aan jongens en hoeveel moeilijker dat voor hen vooral in de laagste klassen van het voortgezet onderwijs is. In de brugklassen van mijn dochter hoorde ik daarvan de voorbeelden. Er zat kennelijk een verschil in een aantal executieve functies en over het algemeen leken de gevraagde functies beter bij meisjes te passen dan bij jongens.
Ik wilde daar meer van weten. Ik ben niet voor het uiteen drijven van jongens en meisjes, maar zag ook de verschillen. Zou er reden zijn om aan te nemen dat je hier anders mee om moet gaan? Internet, fora, boeken boden niet direct uitkomst. Er stonden weliswaar meningen, maar die had ik zelf ook al. Er werden onderzoeken genoemd die voor de scheiding der seksen pleitten en onderzoeken die dat juist niet deden. En als de waarheid in het midden zou liggen wat zou dat dan betekenen.
Ik kwam er niet uit. Mijn zoon bood gelukkig uitkomst. Met zijn tien jaar maakte hij een even simpele als doeltreffende vergelijking met zijn sport: atletiek:
– Natuurlijk moet je jongens anders behandelen. Dat doen ze bij atletiek ook.
– ?
– Jongens moeten verder springen, harder lopen en verder gooien. Omdat ze sterker zijn.
– Dus?
– Als meisjes slimmer zijn moeten zij meer weten, meer leren en meer kunnen.
Zoonlief (10 jaar) toonde daarmee in één klap het gelijk van de scheidingsbeweging aan. Was er echter niet nog meer aan de hand?
Mijns inziens wel. Ook hier bood de atletiek mij uitkomst. Mijn zoon traint namelijk al zijn trainingen, alle onderdelen, de hele training samen met meisjes. Daarin is geen enkel onderscheid. Ze krijgen hetzelfde onderricht. Dat maakt atletiek nu juist zo’n leuke sport. Pas op het moment dat er beoordeeld wordt worden er seksespecifieke eisen gesteld. Leren is trainen. Volgens mij. Toetsen is de wedstrijd bij atletiek. Als het leren met overgave is gedaan zou de toets niet meer iets hoeven toe te voegen.
Ervan uitgaande dat, in tegenstelling tot atletiek, uiteindelijk de cognitieve verschillen zullen worden overbrugd zou je in de jaren daaraan voorafgaand leerwegondersteunend moeten toetsen. En als het toetsen daarbij seksespecifiek moet worden ingezet dan is dat zo. Als uiteindelijk de opbrengst maar hetzelfde is. Dus: samen naar school, hetzelfde onderricht, seksespecifieke, leerwegondersteunende toetsing, indien nodig. We toetsen immers alleen als we het niet weten.
Ook mijn zoon stemt hiermee in. Of ik dat maar even wil regelen. Over twee jaar is het voor hem zover…
Eén reactie op “Jongens, atletiek en school”
[…] middelbare school en is met name voor jongens van negatieve invloed (daar schreef ik ook al eerder over) op hun […]